Η ιστορία του φρούτου ανάγεται πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια, στην Κίνα.

Λέγεται ότι τα γευστικά φρούτα πήραν το όνομά τους από τους Μανδαρίνους, τους ανώτερους κρατικούς λειτουργούς της κινεζικής αυτοκρατορίας, εξαιτίας του χρώματος που είχαν οι στολές τους αλλά και γιατί αντάλλασσαν τα φρούτα αυτά ως δώρα. Τα μανταρίνια Κλημεντίνες πήραν το όνομά τους από τον μοναχό Clement Rodier (1829 - 1904) που εντόπισε τη συγκεκριμένη ποικιλία στην Αλγερία. Είναι συνήθως άσπορα, μικρού σχετικά μεγέθους. Είναι διαθέσιμα από τον Νοέμβριο έως τα τέλη Φεβρουαρίου με τις μεγαλύτερες ποσότητες τον Ιανουάριο. Το μανταρίνι και οι παραλλαγές του είναι όλες πλούσιες σε καροτινοειδή. Είναι πλούσια πηγή καλίου και βοηθά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Η παρουσία αλάτων βρωμίου δικαιολογεί την ηρεμιστική του δράση. Η αποξηραμένη φλούδα του φρούτου χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική. Επίσης, ο φλοιός του μανταρινιού έχει θεραπευτικές ιδιότητες, διευκολύνει την πέψη και κάνει καλό στην κοιλιά. Πλούσιο σε φυτικές ίνες αλλά και βιταμίνες (Α και C), που θωρακίζουν τον οργανισμό απέναντι σε ιώσεις και λοιμώξεις, το μανταρίνι είναι επίσης πολύτιμη πηγή υδατανθράκων, σιδήρου, καροτίνης και φωσφόρου.

2 μέτρια μανταρίνια, σύνολο βάρους περίπου 100 γραμμάρια περιέχουν:

• 53 θερμίδες
• 1,2 γρ. λιπαρά
• 12 γρ. υδατάνθρακες
• 0,6 γρ. πρωτεΐνες
• 1,7 γρ. φυτικές ίνες
• Γλυκαιμικός Δείκτης ή GI: χαμηλός