Ζουμερή, γευστική και ωφέλιμη, η ντομάτα πρωταγωνιστεί στις σαλάτες και στα φαγητά μας καθώς είναι ένα σημαντικό όπλο για την υγεία μας.

Η ιστορία της ντομάτας ξεκινά γύρω στο 700 μ.Χ., όταν την καλλιεργούσαν οι Αζτέκοι και οι Ίνκας στην Κορδιλιέρα των Άνδεων, η οποία εκτείνεται από το Περού και τον Ισημερινό έως τη Βολιβία. Το 1520, ο Ισπανός Κονκισταδόρ Cortez (Κορτέζ) είδε τις ντομάτες σε μια υπαίθρια αγορά και μετέφερε σπόρους στην Ισπανία. Από εκεί κατέληξαν στη Νάπολη της νότιας Ιταλίας και πήραν το όνομα «pomo d’ oro», δηλαδή «χρυσό μήλο». Οι πρώτοι βοτανολόγοι ήταν αρχικά καχύποπτοι με την ντομάτα και αυτό οφείλεται στην ομοιότητά της με το φυτό Atropa Belladonna (Μπελαντόνα) που ήταν γνωστή από την Αρχαία Ελλάδα και συνδεόταν με θεραπευτικές, δηλητηριώδεις και ψυχοτρόπες ιδιότητες λόγω της ατροπίνης που περιέχει. Τα μαγειρικά σκεύη της εποχής περιείχαν μεγάλη ποσότητα μολύβδου κι επειδή η ντομάτα είναι όξινη, μόλις έμπαινε στην κατσαρόλα, διάβρωνε το σκεύος με αποτέλεσμα να απελευθερωθεί μόλυβδος στο φαγητό κι έτσι υπήρχε κίνδυνος δηλητηρίασης.

Η αντιοξειδωτική ουσία της ντομάτας που ξεχωρίζει είναι το λυκοπένιο, ένα καροτενοειδές, υπεύθυνο για το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα της ντομάτας. Η ντομάτα είναι πλούσια και σε ουσίες με αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που προστατεύουν τον οργανισμό από τις βλαβερές δράσεις των ελεύθερων ριζών. Δρα προστατευτικά έναντι μιας διαρκώς αυξανόμενης λίστας διαφόρων μορφών καρκίνου, όπως του προστάτη, του πρωκτού, του μαστού, του ενδομητρίου, των πνευμόνων και του παγκρέατος. Παρατηρείται επίσης ευεργετική επίδραση στην καρδιαγγειακή λειτουργία, στην όραση και στο δέρμα.